To zdumiewające, że tak mała cząsteczka dipeptydu może mieć tak dużą rolę w odmładzaniu organizmu. Ciekawostką jest pogłoska, że Borys Jelcyn długo zażywał “rosyjską super-witaminę” – karnozynę, dlatego wyglądał o 10 lat młodziej.
Karnozin Extra ma niezwykłą zdolność odmłodzania starych komórek i komórek w procesie starzenia się a tym samym sprawiania by były one w pełni funkcjonalne i zdrowe. Zanim poznano wyniki badań nad karnozyną założono, że starych komórek nie można odmłodzać. Ostatnie badania wykazały, że karnozyna zwiększa czas między podziałami komórek a jednocześnie zwiększa liczbę podziałów. Oznacza to, że życie komórki jest znacznie wydłużone a zależność bezpośrednio przekłada się na zasadę – więcej karnozyny, dłuższy okres między podziałami i większą liczbą podziałów.
Liczne badania dowodzą, że karnozyna ma ogromny potencjał w walce z procesem starzenia się ze względu na jej niezwykłą zdolność do ochrony i rozszerzania funkcjonalnej żywotności kluczowych jednostek, które budują organizm takich jak komórki, DNA i lipidy. Dlatego też słusznie Karnozyna może być nazywana substancją długowieczności. Biorąc pod uwagę fakt, że substancja ta jest absolutnie bezpieczna i naturalnie występuje w organizmie i żywności (zostało potwierdzone, że przedłuża życie zwierząt i kultur ludzkich komórek) jest uważana za podstawową substancję dla przedłużenia życia. Jej aktywność przeciwutleniająca, ochronna, chelatująca i anty-glikacji przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania komórki.
Charakterystyczne dla karnozyny spowolnianie procesu starzenia się jest nie tylko konsekwencją jej działania antyoksydacyjnego. Innym mechanizmem, dzięki któremu karnozyna chroni komórki przed stresem oksydacyjnym jest zdolność do tworzenia czynnika chelatującego co zostało wyjaśnione przez zespół profesora Bruce’a N. Amesa z Berkeley University w Los Angeles. Formacje chelatowe z metalami ciężkimi – takimi jak kadm, miedź, żelazo, rtęć – uniemożliwiają udział tych metali w szkodliwych reakcjach z nadtlenkami.
Najnowsze badania pokazują, że pacjenci przyjmujący karnozynę przez określony czas od 6 do 12 miesięcy wyglądają młodziej niż przed jej użyciem. Potwierdza to wyniki badań laboratoryjnych i innych eksperymentów, które pokazują, że karnozyna może odmłodzić kulturę komórkową a także tłumić widoczne oznaki starzenia się żywych organizmów (zwierzęta laboratoryjne). Podczas tych badań karnozyna znacznie opóźnia rozwój zmarszczek skóry w okolicy oczu, skrzywienie kręgosłupa oraz typowe objawy starzenia. Co więcej nie tylko myszy, które otrzymały karnozynę wyglądały młodziej w porównaniu do tych w grupie kontrolnej (nie karnozyny) ale też żyły średnio o 20% dłużej.
Wyjaśnienie efektu przeciwstarzeniowego następuje poprzez porównanie działania czystej karnozyny i produktów degradacji karnozyny w krwiobiegu, które są dostarczane przez specyficzny enzym karnozynazy, powodujący nagromadzenie histydyny i β-alaniny. Aby udowodnić te różnice w kolejnych eksperymentach wykorzystano muszki owocowe, które nie zawierają enzymów metabolizujących karnozynę. W tych eksperymentach wykazano podobny a nawet silniejszy efekt karnozyny podtrzymujący życie, w których nie występowała karnozynaza. Sugeruje to, że sama karnozyna (a nie produkty jej enzymatycznej degradacji) wykazują pozorne działanie podtrzymujące życie. Podsumowując, zastosowanie naturalnej karnozyny przeciwutleniającej i przeciwglutenowej może otworzyć nową strategię we współczesnej ochronie geriatrycznej.
Możliwości replikacji i liczba podziałów komórek zmniejsza się wraz ze starzeniem się komórek. Skrócenie telomeru DNA zachodzi w każdym przedziale (telomery = marginalny kompleks DNA z białkiem chroniącym krawędzie chromosomów). To skrócenie DNA po każdym podziale powoduje powstanie tak zwanego sygnału zniszczenia DNA (sygnału uszkodzenia DNA) i w danym momencie aktywuje się p53 (białko nowotworowe). Niektóre rodzaje chemioterapii powodują przedwczesne starzenie się również zdrowych komórek. W przeciwieństwie do tego karnozyna ma silną zdolność do odwracania oznak starzenia się komórek skóry (fibroblastów) i do powrotu ich funkcjonalności, wraz z przedłużeniem ich życia. Takie efekty są typowymi efektami karnozyny i są stosowane w zapobieganiu wszelkim formom szkodliwych zmian w cząsteczkach białka i fosfolipidach a także w znacznym ograniczeniu skracania telomerów DNA w celu zapobiegania uszkodzeniu DNA. Limit liczby podziałów komórkowych nazywa się limitem Hayflick. Jest to maksymalna liczba podziałów komórek, które wystąpiły przed jej zniszczeniem. Limit Hayflick odnosi się do śmiertelności komórek. W rzeczywistości większość komórek jest regenerowana gdy każda z nich dzieli się na dwie komórki potomne. Kiedy komórki osiągną granicę Hayflick, dochodzi do starzenia się komórki. Komórki w tym wieku wciąż żyją ale nie są już w stanie wykonywać podziału, ich struktura i funkcja są uszkodzone.
Ludzkie fibroblasty są odpowiednim obszarem do badań laboratoryjnych. Starszych kultur fibroblastów nie można zastąpić młodszymi, ponieważ są całkiem wyrównane i tworzą grupy równoległych włókien. Natomiast stare fibroblasty są granulowane, różnej wielkości, nie zgrupowane a ich włókna są nieregularne i różnej wielkości – tracą zdolność do budowania prawidłowej formy. Te ważne cechy starych komórek nazywa się fenotypem dorosłych (podczas gdy młode komórki reprezentują fenotyp młodzieńczy). Pod kierunkiem lekarza McFarlanda, australijskiego naukowca przeprowadzono niezwykłą serię eksperymentów, które wykazały, że karnozyna odmładza starzejące się komórki. Szczególnie interesujące jest to, że gdy komórki starzejące się są umieszczane w kulturze wzbogaconej karnozyną, wykazują nie tylko fenotypowe zmiany od starych do młodych ale także zwiększają ich zdolność podziału. Po raz kolejny udowodnili zdolność do zorganizowania, wyrównania/dostosowywania się i budowania zorganizowanej grupy włókien. Kiedy wracają one do kultury bez karnozyny, oznaki starzenia szybko powracają. Gdy te same komórki ponownie umieszcza się pod wpływem karnozyny, ponownie wykazują cechy fenotypu młodzieńczego. Eksperyment powtórzono wielokrotnie z tymi samymi komórkami i zawsze wykazywały one takie same wyniki. Dodatkowo wykazano, że karnozyna znacznie wydłużyła żywotność starych komórek. Później wyniki tych eksperymentów zostały potwierdzone przez brytyjskich naukowców kierowanych przez dr Alana Hipkissa.
Karnozyna opóźnia proces starzenia w hodowli ludzkich fibroblastów i może zmienić fenotyp dorosłego w fenotyp młodzieńczy. Niezależnie od pozytywnych właściwości przeciwutleniaczy eliminujących wolne rodniki nigdy nie wykazały zdolności do zapobiegania starzeniu się, tak jak ma to miejsce w przypadku karnozyny. To są połączone, dodatkowe cechy karnozyny w działaniu na proces starzenia. W szczególności należy zauważyć, że karnozyna może reagować z grupami karbonylowymi i tworzyć karnozynilowane polipeptydy (addukty), które hamują proces starzenia i redukują formacje uszkodzonych białek, które są typowe dla tych procesów.
Rewitalizujący wpływ karnozyny na fibroblasty wyjaśnia również, dlaczego znacznie poprawia się gojenie ran po interwencji chirurgicznej.
Starzejące się komórki wytwarzają cząsteczki adhezyjne, które powodują pogrubienie ścian naczyń krwionośnych i ich sztywność (miażdżyca). Starzejące się komórki wytwarzają inne dodatkowe enzymy rozkładające i cytokiny przeciwzapalne, które działają w odległych częściach ciała (są transportowane przez krew). W ten sposób stosunkowo mała ilość starych komórek powoduje duże zmiany w funkcjonowaniu i integralności skóry. Starzejące się komórki gromadzą się we wszystkich narządach i tkankach, gdzie ulegają apoptozie (programowana śmierć komórki) i przywołują procesy degeneracyjne starzenia. Ponadto zniekształcenie środowiska mikroskopowego przez nagromadzone komórki starzejące się może być przyczyną zwiększonej zapadalności na choroby nowotworowe u osób starszych.